In de blogpost van vandaag wil ik graag iets met je delen waarin jij jezelf misschien wel herkent. Het is iets waar ik regelmatig tegenaan loop en waardoor ik besloot hier een volledige post aan te wijden. Het is specifiek met het oog op HSP geschreven, maar ik denk dat veel wel herkenbaar is voor andere neurodiverse vrouwen.
Dit artikel gaat over zeven (van de vele) valkuilen waar ik met enige regelmaat intrap - soms zelfs bij volledig bewustzijn (figuurlijk dan hé, ik ben namelijk vrijwel altijd bij bewustzijn. ;-))
Hoogsensitiviteit brengt een diepe en rijke beleving van het leven met zich mee: intense emoties, subtiele waarnemingen en een sterk empathisch vermogen. Maar juist deze prachtige eigenschappen kunnen ook uitdagingen met zich meebrengen — valkuilen waar je als HSP (Hoog Sensitief Persoon) gemakkelijk in kunt stappen.
7 valkuilen van hooggevoeligheid
In deze blog deel ik dus zeven veelvoorkomende valkuilen die ik uit mijn eigen leven herken. Ook laat ik zien hoe journaling (schrijftherapie) voor mij een krachtig hulpmiddel is geworden om hiermee om te gaan.
Laat je inspireren, voel je begrepen — en ontdek hoe iets eenvoudigs als pen en papier je kunnen ondersteunen bij het omarmen en in balans brengen van de intense kanten van hoogsensitiviteit.
1. Een laag gevoel van eigenwaarde
Ik voelde me jarenlang onzichtbaar en minderwaardig. Mijn gedachten draaiden om onzekerheid, twijfels en de overtuiging dat ik niet genoeg was. Via journaling leerde ik patronen herkennen: terugkerende overtuigingen, zinnen als “ik kan dit niet” of “ik ben niet interessant”. Door ze op te schrijven en met zachtheid te onderzoeken, ontstond ruimte voor een nieuw zelfbeeld. Geen grote sprongen, maar kleine, dagelijkse herhalingen van bevestiging en zelfliefde.
✨ Reflectie in journaling helpt om negatieve overtuigingen te vervangen door constructieve zelfzorg.
2. Leven buiten je natuurlijke ritme
Ik leefde lang alsof ik niet hooggevoelig was. Mee in de drukte, volle agenda’s, sociale verplichtingen zonder pauzes. Ik zei ja tegen afspraken, zelfs als mijn lijf schreeuwde om rust. Pas toen ik in mijn journal ging bijhouden wat mij energie gaf — en wat me leegzoog — kon ik zien waar ik mezelf voorbijliep. Nu plan ik bewust lege ruimtes. Momenten waarop ik mag zijn, in plaats van doen.
🌱 Schrijven maakt je ritme zichtbaar en helpt keuzes maken die écht bij je passen.
3. Overgevoeligheid voor kritiek
Eén kritische opmerking kon mijn hele dag kleuren. Zelfs als het constructief bedoeld was. In mijn journal ging ik schrijven over situaties waarin ik kritiek kreeg — en ik analyseerde wat er precies gebeurde. Vaak raakte het oude wonden, die niets te maken hadden met het moment zelf. Door het op papier te zetten, kon ik afstand nemen én mezelf troosten, net als ik een vriendin zou doen.
💌 Journalen creëert emotionele ruimte tussen jou en de reactie van een ander.

4. Negatieve ervaringen blijven herhalen
Een kleine gebeurtenis kon in mijn hoofd uitgroeien tot een groot drama. Ik herkauwde het eindeloos, gaf het betekenis, ging in allerlei scenario’s zitten. Mijn journal werd een plek om die chaos te kanaliseren. Eén keer alles opschrijven en dan afsluiten met een zin als: “Ik laat dit nu los.” helpt me om mentaal op te ruimen en verder te gaan.
🧘♀️ Schrijven maakt loslaten concreet en bewuster.
5. Te weinig rust nemen
Flow is heerlijk, maar gevaarlijk als je de signalen van vermoeidheid negeert. Ik kon uren doorgaan, juist omdat alles lekker liep. Maar de rekening kwam later. Mijn journal helpt me reflecteren: hoe voel ik me aan het eind van de dag? Hoe herken ik dat mijn energie begint te dalen? Nu zie ik rust niet als zwakte, maar als voorwaarde voor duurzame creativiteit.
🕯️ Journaling leert je luisteren naar subtiele signalen die je anders negeert.
6. Grenzen niet aangeven
Ik voelde het vaak al: Ik wil dit eigenlijk niet. Maar ik zei toch ja. Bang om de ander teleur te stellen, bang om niet aardig gevonden te worden. In mijn journal schreef ik situaties uit en vroeg mezelf af: wat had ik nodig? Wat voelde ik echt? Hierdoor kon ik patronen herkennen en oefen ik nu met kleine stapjes in ‘nee’ zeggen. Grenzen aangeven begint met ze eerst zelf te erkennen.
🗝️ Schrijven maakt je innerlijke grens voelbaar en versterkt je authenticiteit.
7. Oververantwoordelijkheid
Ik nam de zorgen van anderen vaak mee naar huis. Wilde het fixen, oplossen, helpen. Maar dat kostte energie die ik zelf nodig had. Via journaling ontdekte ik dat mijn drang om te helpen vaak voortkwam uit angst: Als ik het niet doe, word ik afgewezen. Nu schrijf ik vaker over wat écht van mij is — en wat ik mag terugleggen bij de ander. Hulp kan liefdevol zijn, maar moet geen opoffering worden.
🍂 Journaling helpt je verantwoordelijkheid scheiden van over-verantwoordelijkheid.
✍️ Journalprompt om mee af te sluiten
Welke van deze valkuilen speelt zich het sterkst af in jouw leven op dit moment? Beschrijf hoe dat voelt, wat het met je doet en wat je vandaag kunt doen om ermee om te gaan — met compassie voor jezelf.
Dit lijkt misschien een kleine oefening, maar als je er goed voor gaat zitten kun je het zo groot maken als jij zelf wilt. Ik wens je veel succes, maar vooral veel plezier met schrijven.

Nieuwsgierig naar meer? Ben je fan van pen op papier, een eerlijk verhaal en dat beetje introspectie waar je écht iets mee kunt? 👉 Check mijn website voor diepere content 📲 Volg me op Instagram voor inspiratie & behind the scenes 🎙️ Luister mijn podcast voor de rauwe, ongefilterde versie van mijn verhaal
Laat je raken, laat je inspireren—of gewoon lekker meelezen, luisteren en kijken. Alles mag, niets moet. 😉
ps. wil je meer aan de slag met journalen en journal prompts? Download dan gratis mijn e-book 'Transformatief schrijven'.
Reactie plaatsen
Reacties